(Α` ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΝΟΜΟΣ)
Αυτοκινητικό ατύχημα. Θανατηφόρος τραυματισμός του συνοδηγού του ΙΧΕ αυτοκινήτου, το οποίο ξέφυγε της πορείας του και προσέκρουσε επί τσιμεντένιας κολώνας. Αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού του αυτοκινήτου στη πρόκληση του ένδικου τροχαίου. Προσδιορισμός της ευθύνης αυτού. Συνυπαιτιότητα του θανόντος συνοδηγού κατά ποσοστό 40% στη πρόκληση του θανατηφόρου τραυματισμού του, λόγω της συνειδητής έκθεσης αυτού σε κατάσταση αυτοδιακινδύνευσης. Τέτοια είναι, πλην άλλων, και η περίπτωση του επιβάτη, ο οποίος αποδέχεται να επιβιβασθεί σε αυτοκίνητο, γνωρίζοντας ότι ο οδηγός αυτού τελεί σε κατάσταση μέθης ή υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών ή αγνοεί τους κανόνες της οδήγησης και πρόκειται να επιδοθεί σε συνειδητή κατά παράβαση των ισχυόντων κανόνων, οδήγηση, κατά τη διάρκεια της οποίας, συνεπεία της επικινδύνου ακριβώς αυτής οδηγήσεως, προκαλείται ατύχημα, με αποτέλεσμα τον τραυματισμό του επιβαίνοντος προσώπου. Αδικοπραξία. Χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης. Προϋποθέσεις. Φορείς της σχετικής αξίωσης είναι η «οικογένεια του θύματος». Προσδιορισμός αυτής. Η επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης στα δικαιούμενα αυτά πρόσωπα, τελεί υπό την αυτονόητη προϋπόθεση της ύπαρξης μεταξύ αυτών και του θανατωθέντος, όταν ο τελευταίος ζούσε, αισθημάτων αγάπης και στοργής, η διαπίστωση της ανυπαρξίας των οποίων μπορεί να οδηγήσει στον αποκλεισμό από την επιδίκαση της εν λόγω χρηματικής ικανοποίησης. Συμβίωση προσώπων σε «ελεύθερη ένωση». Eννοια. Διάκριση της «ληξιαρχικώς καταχωρισμένης σχέσης» συμβίωσης μεταξύ προσώπων και εκείνης του γάμου.
Για να διαβάσετε όλη την απόφαση πατήστε εδώ
Share