Σύμφωνο Συμβίωσης

Σε αντίθεση με παλαιότερες αντιλήψεις, τη σημερινή εποχή μπορεί να υπάρξει συμβίωση χωρίς γάμο, η οποία στο νόμο απαντάται με τον όρο «ελεύθερη ένωση». Εξαιτίας της συχνότητας της επιλογής αυτής από ολοένα και περισσότερα ζευγάρια ο νομοθέτης προέβη στη θεσμοθέτηση της ένωσης αυτής με το ν. 3719/2008, στον οποίο προβλέπεται το σύμφωνο συμβίωσης.

ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ

Αποτελεί τη συμφωνία δύο ενηλίκων προσώπων με την οποία οργανώνουν τη συμβίωσή τους.

Καταρτίζεται από τους συμβαλλόμενους αυτοπροσώπως, με συμβολαιογραφικό έγγραφο. Η ισχύς του συμφώνου αρχίζει από την κατάθεση αντιγράφου του συμβολαιογραφικού εγγράφου στον ληξίαρχο του τόπου κατοικίας τους.

Στο σύμφωνο μπορούν να ρυθμίζονται οι περιουσιακές σχέσεις των συμβαλλομένων καθώς και το ζήτημα διατροφής του ενός μέρους προς το άλλο μετά τη λύση του συμφώνου.

Το τέκνο που θα γεννηθεί κατά τη διάρκεια του συμφώνου συμβίωσης ή εντός τριακοσίων ημερών από τη λύση ή την αναγνώριση της ακυρότητάς του, τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον άνδρα με τον οποίο η μητέρα κατάρτισε το σύμφωνο. Με το σύμφωνο προσδιορίζεται και το επώνυμο των τέκνων.

Με το σύμφωνο ρυθμίζεται και το κληρονομικό δικαίωμα εκείνου που επιζεί μετά το θάνατο του άλλου συμβαλλομένου.

Το σύμφωνο λύεται με τη συμφωνία των συμβληθέντων, που γίνεται αυτοπροσώπως με συμβολαιογραφικό έγγραφο ή με μονομερή συμβολαιογραφική δήλωση αφότου αυτή κοινοποιηθεί με δικαστικό επιμελητή στον άλλο ή αυτοδικαίως, αν συναφθεί γάμος μεταξύ των συμβαλλομένων είτε μεταξύ ενός από αυτούς και ενός τρίτου.