Οικογενειακά

Η γονική μέριμνα αποτελεί το ύψιστο και κυρίαρχο δικαίωμα των γονέων. Είναι ο πυρήνας της γονικής ιδιότητας. Περιλαμβάνονται σε αυτή η επιμέλεια του προσώπου και των πάσης φύσεως υποθέσεων που αφορούν το ανήλικο τέκνο, τη διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπησή του σε κάθε υπόθεση, δικαιοπραξία ή δίκη που αφορά το πρόσωπο ή την περιουσία του. Χαρακτηριστικές περιπτώσεις που υπάγονται στη σφαίρα της γονικής μέριμνας αποτελούν η ονοματοδοσία του τέκνου, μια σοβαρή ιατρική επέμβαση, η επιλογή αναδόχου, οι θρησκευτική ...

Σε πολλές περιπτώσεις τα έγγαμα ζευγάρια καταλήγουν στο διαζύγιο όχι επειδή το θέλουν και το συμφωνούν από κοινού αλλά επειδή έχει λάβει χώρα ένα γεγονός που έχει προκαλέσει ισχυρό κλονισμό στο γάμο.

Σύμφωνα με το άρθρο 1439 του Αστικού Κώδικα,

«Καθένας από τους συζύγους μπορεί να ζητήσει το διαζύγιο, όταν οι μεταξύ τους σχέσεις έχουν κλονισθεί τόσο ισχυρά, από λόγο που αφορά το πρόσωπο του εναγομένου ή και των δύο συζύγων, ώστε βάσιμα η εξακολούθηση της έγγαμης σχέσης να είναι αφόρητη για ...

– Τεκμήριο καταγωγής από το γάμο.

Το τέκνο που γεννήθηκε κατά τη διάρκεια του γάμου της μητέρας του ή μέσα σε τριακόσιες μέρες από τη λύση ή την ακύρωσή του τεκμαίρεται ότι έχει πατέρα τον σύζυγο της μητέρας (τέκνο γεννημένο σε γάμο). Τέκνο γεννημένο σε γάμο θεωρείται και το τέκνο που γεννήθηκε ύστερα από μεταθανάτια τεχνητή γονιμοποίηση, εφόσον υπάρχει η απαιτούμενη δικαστική άδεια. Αν το τέκνο γεννήθηκε μετά την τριακοστή ημέρα από τη λύση ή την ακύρωση του γάμου, η απόδειξη ...

Την ιδιότητα τέκνου ως γεννημένο σε γάμο μπορούν να προσβάλλουν:

1. Ο σύζυγος της μητέρας, μέσα σε ένα έτος αφ’ ότου πληροφορήθηκε τον τοκετό και τα περιστατικά από τα οποία προκύπτει ότι η σύλληψη του τέκνου δεν έγινε από αυτόν και σε κάθε περίπτωση αφ’ ότου περάσουν πέντε έτη από τον τοκετό.
2. Ο πατέρας ή η μητέρα του συζύγου, αν αυτός πέθανε χωρίς να έχει χάσει το δικαίωμα προσβολής, μέσα σε ένα έτος αφ’ ότου έμαθαν το θάνατο του τελευταίου και τη γέννηση ...

Σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη 1393 του Αστικού Κώδικα «Σε περίπτωση διακοπής της συμβίωσης το δικαστήριο μπορεί, εφόσον το επιβάλλουν λόγοι επιείκειας εν όψει των ειδικών συνθηκών του καθενός από τους συζύγους και του συμφέροντος των τέκνων, να παραχωρήσει στον ένα σύζυγο την αποκλειστική χρήση ολόκληρου ή τμήματος του ακινήτου που χρησιμεύει για κύρια διαμονή των ίδιων (οικογενειακή στέγη) ανεξάρτητα από το ποιος από αυτούς είναι κύριος ή έχει απέναντι στον κύριο το δικαίωμα της χρήσης του. Η απόφαση ...